€22,95
“Dit levensverhaal is mooi en beeldend geschreven, met gevoel voor detail.”
Recensie door Aleid Truijens van Wim Willems’ boek ‘Op weg naar later – De geschiedenis van een naoorlogse jeugd.” in de Volkskrant 13 juli 2023.
Het eiland, een Griekse liefdesgeschiedenis
Begin september 2024 verschijnt bij Uitgeverij Passionate Nomads het nieuwe boek van Wim Willems:
Het eiland, een Griekse liefdesgeschiedenis.
Van oudsher hebben mensen over de hele wereld gezworven, op zoek naar die ene magische plek waar ze het idee hadden thuis te komen. De schrijver Wim Willems en zijn vrouw troffen die plek in het midden van de jaren tachtig in de Egeïsche zee, toen ze een reis maakten langs de Griekse eilanden en van boord gingen op het bijna vergeten Amorgos. Daar troffen ze alles aan waarvan ze niet eens wisten ernaar gezocht te hebben. De baai, de kade, de krekels. De bergen rondom, de geiten met hun klingelende bellen. De geuren van tijm, oregano en basilicum. Het verblindende blauwe licht boven de zee. Ze zouden in de jaren erna telkens weer naar Amorgos terugkeren, waar ze bevriend raakten met uiteenlopende kleurrijke bewoners.
Het eiland, een Griekse liefdesgeschiedenis roept een hartveroverend beeld op van het mediterrane levensgevoel.
Het boek verschijnt op 9 september 2024 maar je kunt nu al een exemplaar reserveren!
Over Wim Willems
Wim Willems (1951) is schrijver en historicus. Naast zijn academische werk publiceerde de emiritus-hoogleraar autobiografische non-fictie, zoals de bestseller Stadskind. Zijn biografie over de Indische schrijver Tjalie Robinson werd genomineerd voor de Libris Geschiedenisprijs. Bij uitgeverij Querido verschenen recentelijk De wereldwandelaars en Op weg naar later.
Het eiland, een Griekse liefdesgeschiedenis
Wim Willems
Verschijningsdatum: 9 september 2024
251 pagina’s
ISBN 978 90 829980 47
Lees hier alvast de eerste pagina uit Het eiland, een Griekse liefdesgeschiedenis
Amorgos revisited
Wij landden op kusten vol nachtgeuren
en het zingen van vogels, wateren die op de handen nalieten
de herinnering aan een groot geluk.
(Yorgos Seferis, ‘Argonauten’)
Vannacht droomde ik dat we weer op de kade van Katapola
stonden. De zeewind kroop onder onze kleren. Geuren van
zout en teer. Het gekrijs van meeuwen, het geklepper van de
zeilen van de jachten in de haven. Het gesputter van de motoren
van de oude veerboot, met touwen vastgelegd aan een meerpaal.
De mediterrane warmte, de belofte van een verblijf onder
de Griekse zon.
Aan het einde van de kade wachtten mannen en vrouwen met
borden boven het hoofd waarop de namen van pensions geschreven
stonden. Als oudgedienden liepen we aan hen voorbij;
we hadden al een appartement gereserveerd. Wel hielden we
even halt bij het oude kafeneion, waar zwart-witfoto’s hingen uit
de tijd dat hier nog nauwelijks een toerist van boord ging. Er
zaten rokende vissers, die zich laafden aan de rust van hun
oude dag. Mannen met grijze snorren, verweerde petten. De
handen vergroeid met hun komboloi, het kralensnoer waarmee
ze de uren doorbrachten. Hun blik gericht op een punt voorbij
de baai.