Land van baobabs, lemuren, bladstaartgekko’s en andere wonderbaarlijke dieren en planten. Ooit leefden er vogels van drie meter hoog, lemuren zo groot als gorilla’s, en nijlpaarden zo klein als een hond. Alles is anders op Madagaskar. Op de hoogvlakten waan je je in Azië; aan de kusten ben je in Afrika. Het land wordt niet voor niets het achtste continent genoemd. Tot zo’n tweeduizend jaar geleden kon de Malagassische flora en fauna totaal geïsoleerd van de rest van de wereld ongestoord evolueren tot unieke soorten die nergens anders voorkwamen. Toen zetten de eerste mensen voet aan de grond en veranderde alles. Nog maar tweehonderd jaar geleden werd Madagaskar voor een groot deel bedekt met regenwoud. Vandaag de dag staat er nog maar 10% van het oorspronkelijke woud overeind in gefragmenteerde stukken bos. 95% van de lemuren wordt met uitsterven bedreigd. Toch is dit juist een reden het land te bezoeken. Want als er geen toeristen zouden komen om deze dieren te kunnen zien, dan was het hele eiland allang kaalgekapt en waren lemuren al uitgestorven. En reizen door Madagaskar blijft ook met het besef van het verlies van onze oerbossen een uitzonderlijke ervaring.
Het zingen van de indri - dwars door Madagaskar
Van de oeroude regenwouden in het noordoosten naar het droge doornig struikgewas in het zuidwesten. Beer Visser reisde drie maanden dwars door Madagaskar en tekende in een blog haar ervaringen op. Deze verhalen zijn in dit boek verzameld en aangevuld met wetenswaardigheden over het land, aan- en afraders over waar te verblijven en tips over wat te doen. Op aanvullende webpagina’s zijn per hoofdstuk achtergrondinfo en handige linkjes opgenomen voor de reiziger.
Ik ben aangekomen in de meest afgelegen ecolodge van Madagaskar: Simpona Ecolodge in het woud van Antsahabe in natuurpark Makira, ten noorden van Maroantsetra. Een motorbootje voer Petra, de programmamanager van de WCS, en mij over de Antainambalanarivier in vijf uur...
Inkijkjes in het dagelijkse leven, wonderlijke dieren en bizarre landschappen: een foto-impressie van Madagaskar.
14 oktober 1797 – 27 oktober 1858 Ze leerde haar ouders eerder vrezen dan liefhebben. “Maar anders had ik nooit de moed gehad om twee keer de wereld rond te reizen,” schreef Ida Pfeiffer. Als vrouw alleen, aan de vooravond van de laatste grote ontdekkingsreizen,...
